TO NAJSTARSZY ZNAK DROGOWY W POLSCE. POWSTAł W 1151 ROKU I OBOWIąZUJE DO DZIś

Najstarszy znak drogowy w Polsce znaleźć można w Wielkopolsce. Jego historia sięga XII wieku. Co oznacza? I gdzie dokładnie można go znaleźć?

Kodeks drogowy

i pierwsze znaki

Najstarszy znak drogowy w Polsce stoi w

Koninie

, przy Kościele św. Bartłomieja. To kamienny słup z 1151 roku. Oznacza połowę drogi między Kaliszem a Kruszwicą. Łacińska inskrypcja, która na nim widnieje, to: „Roku Wcielenia Pańskiego 1151 do Kalisza z Kruszwicy tu prowadzi punkt, wskazuje to formuła drogi i sprawiedliwości, którą kazał uczynić komes palatyn Piotr i starannie tę drogę przepołowił, aby był go pamiętny, racz każdy podróżny modlitwą prosić łaskawego Boga”.

Choć pierwszy samochód powstał pod koniec XIX wieku – był to Patentwagen Nr. 1 konstrukcji Carla Benza z 1885 roku – na drogach już wcześniej obowiązywały znaki drogowe. „W starożytnym Rzymie istniały słupy milowe (tysiąc podwójnych kroków = millarium, co stanowiło 1478,5 m) oraz pięciomilowe, tzw. kurierskie znaczące kolejne stadia przebytej drogi. W ten sposób oznakowano około 80 tys. km dróg kamiennych stanowiących główne trakty imperium. W okresach późniejszych również stawiano przy drogach znaki - w dzisiejszej nomenklaturze - znaki kierunku, mające formę słupów lub krzyży” – czytamy w portalu Auto-Świat.

Po wynalezieniu samochodu potrzebny był kodeks drogowy. Za pierwszy tego typu dokument uznawana jest „Konwencja dotycząca ruchu samochodowego”, podpisana 11 października 1909 roku w Paryżu. Oto najważniejsze ustalenia:

  • Budowa samochodu a w szczególności silnika i przewodów benzynowych, powinna być trwała, zabezpieczająca przed pożarem i wybuchem materiałów pędnych. Samochód nie powinien straszyć koni ani innych zwierząt nie powinien stanowić niebezpieczeństwa dla ruchu, ani też wydawać zbyt dużo pary lub dymu.
  • Samochód powinien posiadać: ster, dający możność kierowania w obie strony, w prawo i w lewo; dwa hamulce, niezależnie od siebie z odpowiednią siłą działające; jeden z nich powinien działać pewnie na koła lub też złączone z nimi bezpośrednio tarcze lub obręcze; urządzenie, które by umożliwiało zatrzymanie samochodu na wielkich spadzistościach podczas toczenia się tegoż wstecz (wspornik lub zapadka), o ile jeden z hamulców nie czyni zadość tym wymaganiom. Samochód, który waży więcej niż 350 kg, powinien posiadać urządzenie umożliwiające kierowcy jazdę wstecz za pomocą przeniesienia działającego na silnik.
  • Ster powinien być tak zbudowany, aby można było kierować samochodem, nie przestając obserwować drogi.
  • Każdy samochód powinien posiadać w miejscu widocznym tablicę, zawierającą następujące dane: firmę wyrobu samochodu, nr podwozia, siłę motoru w KP, ilość, skok i wiercenie cylindrów oraz ciężar samochodu bez ładunku. Kierowca powinien posiadać biegłość w prowadzeniu samochodu gwarantującą dostatecznie bezpieczeństwo publiczne. Na prowadzenie samochodu potrzeba mieć pozwolenie wydane przez władzę lub upoważnione Towarzystwo, wydane po należytym stwierdzeniu zdolności kierowania i obsługi samochodu.
  • Jako dowód, że samochód dany odpowiada powyżej wymienionym warunkom, oraz że kierujący nim posiada umiejętność kierowania samochodem w należytym stopniu, wydawane są: Międzynarodowe Świadectwa Drogowe.

    Konwencja paryska wkłada na państwa podpisane obowiązek ustawienia na drogach znaków ostrzegających przed niebezpiecznymi częściami drogi, a mianowicie przed silnymi zakrętami, przejazdami kolejowymi, zagłębieniami i skrzyżowaniami dróg. Znaki te wyglądają jak podane rysunki. Powinny one być ustawione na widocznym miejscu w takim oddaleniu w obu kierunkach przed przeszkodą, by samochód jadący dozwoloną maksymalną szybkością mógł wygodnie na czas zwolnić biegu.

    Źródło: Radio ZET, regionwielkopolska.pl, auto-swiat.pl

    Nie przegap

    2024-05-08T11:49:05Z dg43tfdfdgfd